eldeki kısıtlı imkanlarla çağan ırmak filmi çekmek

türk sinemacılığında bir ekol, bir mihenk taşı olma yolunda emin adımlarla ilerleyen çağan ırmak ürünü "ver klişeyi, ver duygusallığı, ağlat adamın anasını tandanslı sinema ekolü", -ben bu ekole bu adı uygun gördüm, siz ölen dedenizin adını verebilirsiniz isteğe göre- yurt çapında paranın amına koydu, büyük sükse yarattı. hesapladım, benim filme toplam 100 kişi gelse, elde edeceğim hasılatla iki aylık rızkımı çıkarabileceğim. sonuçta öğrenciyim. bakkal hasan ağbi, üst komşu neriman teyze tamam, 2 oldu. annem-babam-kardeşimi de sayarsak toplam 5 kişi bulduk, şimdi 95 kişi daha lazım bana.

alt komşum zeliha ile anlaştım. yakın çevremde adı "ada" olan kimse yok çünkü. benim adım da hamza zaten. cihangir'de ev tutamadık, dudullu'da bile. okulun kantininde çekeceğiz filmi. bir iki kanepe, şakacıktan bir iki mutfak araç gereci (yemek yapılacak onlarla) bulduk mu tamamdır. zeliha'nın kriterlerleri var. sevişmez, soyunmazmış. anlayacağınız vermeyecek kahpe. ulan o zaman ben bu filmi, kankam mustafa ile çekerdim ki. onunla da sevişemiyoruz, erkek sonuçta, ikimiz de gay değiliz. pikap bulamadık. plaklar da çok pahalı: nerden baksan 150-200 lira. filme göre öyle yani. biz de bu sorunu internetten müzik indirerek hallettik. mp3 doldurduk. sıkıştırılmış ses değil; ama olsun. pikap meselesini de doğal olarak vcd player ile hallettik. "yaşanmışlıklarından" dolayı da sahaflardan ikinci el öss'ye hazırlık kitaplarını tercih ettik.

haziranda motor demeyi düşünüyoruz. ha bu arada motor demişken, alta geçmem haberiniz olsun.